یعنی میشه بدون اینکه کسی بهم غر بزنه یه روز بشینم و کلی گریه کنم.بی دلیل همینطور گریه کنم و گریه کنم تا آخرش آروم بشم و حالم خوب بشه
واسه گریه کردن هیچکسو پیدا نکردم.فکر نمیکنم کسی پیدا بشه.چون تنها کسی که دلم میخواست باهاش حرف بزنم و از گریه هام براش بگم منو پس زد.
همون شد دلیل ادامه ی گریه هام.
حالا هم دیگه چیزی نشده .انقدر خودمو درگیر نمیکنم.حداقل به این دلخوشم که خدایی وجود داشته باشه
تا یه روز بهش بفهمونه گریه هم جزء احساسات آدم هاست .
.
.
.
درباره این سایت